[untitled]

Minsan nang naging makulay ang mundo ko
Oo, Di maipagkakailang ang mga kulay
Ang nagbigay sa akin ng saya
Tila ligayang panghabang buhay
Unti unting nagbibigay ng kulay
Sa aking dating maitim na pagkatao
Tuluyang naging makulay ang aking mundo
Hindi rin nagtagal ay aking natutunan
Na kulayan ang buhay ng iba
Sila din ay tulad ko
Tulad nila
At tulad ng iba pa
Ngunit bakit bigla na lamang nagbago
Sa aking munting mundo
Na noon ay puno ng kulay
Lumabo na at kumupas
Ang mga kulay na minsan
Ay ipininta sa aking mundo
Didilim at didilim
Hanggang sa ang mundo ko
Ay nagmistulang abo
At marahil iyon na ang katapusan
Ng minsang pagiging makulay
Ng aking mundo
Ngunit sapat na iyon
Na minsang nagpaligaya
Dahil sa kulay na hatid ko